Sonnet XV

Jaren geleden kon ik dromen

(o infantiele profetische ziel)

van de dingen die zouden komen

fataal als de uitvinding van het wiel.

Nu is de wereld sterfelijk als ik

en daarmee uit.

Alleen onzekerheid geeft mij een kick.

ik geloof geen fluit.

Dromen jaag ik naar de zolder

waar domme kinderen wonen.

Ik lieg. Er is nog één dolle kolder

en dat is zij waarover ik bericht

in dit gelovig klinkgedicht

de laatste van mijn demonen.

Hugo Claus

Uit: “Sonnetten”-De Bezige Bij, Amsterdam 1987